In 2019, bij de start van de nieuwe legislatuur, bezocht het stadsbestuur de diverse Brugse wijken met de campagne ‘Buurt aan de Beurt’. Burgemeester Dirk De fauw: “Het was alvast een leerrijk proces om te weten wat er leeft bij onze inwoners. Ze konden hun ideeën en problemen aan ons kwijt. Zo leerden we dat een van de belangrijkste thema’s mobiliteit is. Onze Mobiliteitsdienst ontving in 2019 ruim 500 meldingen waarbij burgers knelpunten naar verkeersveiligheid- en leefbaarheid aankaarten.”

De Mobiliteitsdienst, de lokale politie en de cluster Openbaar Domein evalueerden deze meldingen grondig, en zoveel mogelijk vanuit eenzelfde beoordelingskader. Het voordeel spreekt voor zich: een objectief kader zorgt voor een heldere en faire behandeling van meldingen. Om toekomstige meldingen op eenzelfde leest te schoeien, werden de eerste twee beleidskaders uitgewerkt: over fietsinfrastructuur en over snelheidsmaatregelen. Het is de ambitie van het stadsbestuur om het komende jaar nog beleidskaders uit te werken, onder meer rond voetgangersinfrastructuur.

“Met dergelijke beleidskaders willen we vermijden dat de spreekwoordelijke kar voor het paard wordt gespannen”, zegt burgemeester Dirk De fauw. “Het is immers niet de bedoeling om om ter meest fietspaden of fietsstraten te ‘verzamelen’. Wel willen we door een transparant beleidskader zorgen dat we een kwalitatieve inrichting van ons openbaar domein hebben waarbij het wegbeeld voor zich spreekt. Zo willen we belangrijke fietsassen kwalitatief uitrusten. Is er sprake van hogere snelheden of hogere intensiteiten, dan is een fietspad dé meest aangewezen oplossing. In een zone 30 kiezen we dan voor het instrument ‘fietsstraat’ als het aantal fietsers 75% of meer van het aantal motorvoertuigen bedraagt. Nieuw is ook dat we een beleidskader uitwerkten rond paaltjes op fietspaden. Uit onderzoek blijkt immers dat zogenaamde enkelvoudige ongevallen, bijvoorbeeld een fietser die hapert aan een paaltje, de nummer één oorzaak van fietsongevallen is. Via het beleidskader kunnen we nu vanuit objectieve criteria onderzoeken of en hoe een paaltje soelaas kan bieden.”

“Ook wat snelheid betreft, wensen we dat het straatbeeld voor zich spreekt”, stelt korpschef Dirk Van Nuffel. “Daarom kijken we met de lokale politie eerst of er überhaupt een snelheidsprobleem is. In eerste instantie gebeurt dit via een anoniem meettoestel. Als we een snelheidsprobleem vaststellen, dan sensibiliseren we via ons snelheidsindicatiebord, in de volksmond het smileybord genaamd. Vervolgens gaan we met de lokale politie verbaliserend optreden. Pas als dit geen zoden aan de dijk zet, komt de dienst Mobiliteit aan bod die onderzoekt welke infrastructurele oplossing mogelijk is. Dit vergt maatwerk in samenwerking met de wegbeheerders zoals de stedelijke dienst openbaar domein. Is er een ruim wegprofiel, dan kunnen we nadenken over een wegversmalling. Waar er weinig woningen zijn, kunnen we denken aan een rijbaankussen. Kortom, het beleidskader geeft hierin richting, maar laat ook maatwerk toe.”